Tulipan późny pełny – wyjątkowa ozdoba przydomowego ogrodu

kliknij aby powiększyć

Tulipan późny pełny to roślina, która zachwyca swoimi walorami estetycznymi, a także subtelnym zapachem. Późna odmiana jest wykorzystywana przez ogrodników, którzy chcą się cieszyć pięknie ukwieconym ogrodem przez cały sezon. Co powinniśmy wiedzieć zanim zdecydujemy się na uprawę tulipanów?

Tulipan późny pełny – charakterystyka

Tulipan późny pełny to roślina zaliczana do rodziny liliowatych. W naturalnych warunkach tulipany występują w Europie Południowej, Japonii, północno-wschodniej części Chin, Azji i północnej Afryce. Tulipany posiadają prostą i sztywną łodygę, która w zależności od odmiany może osiągać od 7 do 75 centymetrów. Tulipany późne pełne w sprzyjających warunkach powinny osiągnąć co najmniej 45 centymetrów. Liście tulipanów są szerokie, bezogonkowe, pokryte woskowym nalotem. Jedna roślina posiada od 3 do 5 liści. Część podziemna tulipanów to jednoroczna cebula o jajowatym kształcie. Owocami są trójdzielne i trójkomorowe torebki. Okazałe kwiaty tulipanów mogą przybierać wiele barw – między innymi żółtą, czerwoną, różową, białą, fioletową. Spotkamy również tulipany wielobarwne. Charakterystyczną cechą tulipanów jest otwieranie się przy wysokiej temperaturze (powyżej 15 stopni Celsjusza), a zamykanie, gdy temperatura spada (jest to zjawisko termonastii). Tulipany należą do najczęściej uprawianych roślin ozdobnych na świecie. Rośliny te świetnie sprawdzają się na rabatach, w kwietnikach, przydomowych ogrodach. Są popularnymi kwiatami ciętymi, jednak nie są zbyt trwałe.

Tulipan późny pełny – co warto wiedzieć o jego uprawie?

Uprawa tulipanów udaje się najlepiej na stanowiskach słonecznych, koniecznie osłoniętych od wiatru (kwiaty te mają dość kruche łodygi, które przy silnym wietrze mogą się złamać). Bardzo ważne jest zapewnienie tulipanom odpowiedniej gleby. Powinna być ona przepuszczalna, nie za wilgotna (nadmierna wilgoć może przyczynić się do rozwoju chorób i gnicia cebul), zasobna w składniki pokarmowe.

Tulipany późne pełne rozmnaża się wegetatywnie, poprzez cebule przybyszowe. Cebule sadzimy do dołków, na głębokości około 15 centymetrów. Do ważnych zabiegów pielęgnacyjnych oprócz regularnego podlewania zaliczamy usuwanie przekwitłych kwiatów (taki zabieg, nazywany ogławianiem, zapobiega rozprzestrzenianiu się chorób i przyczynia się do wzrostu cebul). Konieczne jest również regularne odchwaszczanie. Po zakończeniu okresu kwitnienia, gdy liście tulipanów zaczną usychać zaleca się wykopanie cebul (przechowujemy je w suchym i przewiewnym miejscu).

Tulipany późne pełne nadają się do sadzenia zarówno w ogrodzie, jak i w donicach. Zaliczamy je do roślin szybko rosnących. Cebule umieszcza się w glebie jesienią. Natomiast okres kwitnienia przypada na wczesną wiosnę.

Rośliny można nawozić przy użyciu nawozów wieloskładnikowych.

Tulipany najczęściej sadzi się w grupach. Doskonałe efekty uzyskamy sadząc je w towarzystwie innych ozdobnych roślin cebulowych.

Tulipan późny pełny – na jakie choroby i szkodniki jest narażony

Osoby rozważające uprawę tulipanów powinny zdawać sobie sprawę, że rośliny te mogą zostać zaatakowane przez choroby grzybowe (między innymi szarą pleśń). Inną popularną chorobą tulipanów jest fuzarioza, która objawia się żółknięciem liści. Jeżeli chcemy jej uniknąć, koniecznie sadźmy tylko zdrowe cebule. Szkodniki szczególnie lubujące się w tulipanach to niszczyk zjadliwy (niewielki nicień, który żeruje na cebulach – w przypadku, gdy zaatakuje nasze tulipany, nie ma już dla nich ratunku), mysz zaroślowa i nornik zwyczajny.